Het meest bar en het meest boos was het op 1 januari 1979.

In het seizoen 1978/1979 hadden wij op Radio Oost (destijds de regionale omroep van Gelderland en Overijssel) elke week op zondagmorgen tussen half twaalf en kwart voor twaalf een kwartiertje cabaret over actuele onderwerpen dat live uitgezonden werd op een wisselende locatie in het oosten van het land. In 1978 viel Oudejaarsdag op zondag en de locatie waar we moesten optreden was Haaksbergen.

Omdat de avond ervoor een sneeuwstorm de wegen al onbegaanbaar had gemaakt  vertrokken  we ’s ochtends om half acht. Al snel bleek dat zelfs de sneeuwschuivers het natuurgeweld niet konden bijbenen. Vooral op de weg tussen de A12 en Doetinchem stonden tientallen ingesneeuwde auto’s. Blijkbaar waren die de avond ervoor al gestrand.

Wonder boven wonder kwamen we precies op tijd in Haaksbergen aan. In de auto hadden we al driftig gerepeteerd zodat we, weliswaar zonder microfoonrepetitie, zo aan de slag konden. Maar hoewel de reportagewagen van de NOS voor de deur stond bleek er toch een probleem te zijn.

De muziektechnicus was uit Hilversum vertrokken met de trein en, zoals toen ook al schering en inslag was, was die onderweg ergens gestrand. De uitzending in Haaksbergen ging dus niet door. Er werden plaatjes gedraaid vanuit de studio, regelmatig onderbroken door de verkeerssituatie. Aan onze trouwe fans werd meegedeeld dat we tussen 18.00 en 19.00 uur zouden optreden vanuit de studio in Arnhem in het actualiteitenprogramma van Henk Lichteveld.

Daarom moesten wij als een haas terug naar Arnhem want de maximum haalbare snelheid werd geschat op 25 kilometer per uur. Om 16.30 kwamen we in de studio op de Rosendaalseweg aan. Ruim op tijd om even op te warmen, wat te eten en voor een uitgebreide microfoonrepetitie.

’s Avonds om een uur of negen probeerden we met slippende banden de Wageningse Berg weer op te komen.

Bij de jaarwisseling konden wij met een oliebol in de ene hand met de andere hand op tijd het glas heffen. We hebben er daarna nog maar een ‘paar’ extra genomen om de laatste koude plekken uit onze lichamen te verdrijven. De volgende ochtend, de morgen van 1 januari 1979, was het bar en boos met onze hoofden. Een knallende hoofdpijn, waarschijnlijk van de gillende keukenmeiden, rotjes, donderslagen en strijkers.

18-12-2012