Een paar weken geleden heb ik met veel plezier bij een vriendin een zwart schuurtje zwart geschilderd. Absurd? Nee, pure absurdisme: het absurde met opzet toepassen. Een metafoor van zin geven aan iets wat op het eerste oog zinloos lijkt! Daar ben ik dol op.
Neem de krant ‘De Stad Wageningen’. Altijd ga ik bij die krant meteen naar de rubriek ‘De Estafette’.
Bij de vraag: ‘Wat is het lelijkste plekje van Wageningen’ noemen de meeste geïnterviewden de kaalslag op het terrein van Kirpenstein.
Ik vind dat absurdistisch gezien het mooiste plekje van Wageningen. Een paar honderd meter van capitulatiehotel De Wereld zie je een symbool van de verwoeste stad.
De Wageningse interpretatie van het beeld van Zadkine in Rotterdam. Onze Guernica van Picasso. Hoe absurdistisch wil je het hebben?
Voor mij is het lelijkste plekje in Wageningen de Beuningstraat. Ooit een pittoresk straatje met aan het eind schildersbedrijf Bloemendaal. Niet alleen bekend om zijn fleurige achternaam maar vooral om zijn bloedmooie dochters.
De Beuningstraat werd met moedwil aan één kant afgebroken om plaats te maken voor de blinde muur van de Hema. Dat vind ik nu het toppunt van lelijkheid omdat het voortgekomen is uit een hoofd met een lelijke gedachte die ooit door een schoonheidscommissie is goed gekeurd wat het allemaal nog lelijker maakt dan lelijk. Absurd!
Ook absurd in de rubriek ‘De Estafette’ is het meest voorkomende antwoord op de vraag wie hun favoriete Wageningse politicus is. Meestal lees je dat ze geen favoriet hebben of gekker nog dat men geen Wageningse politicus kent.
Een paar maanden geleden hebben we nog gezien dat bij de gemeenteraadsverkiezingen in Wageningen bijna tweederde van de bevolking komt stemmen.
Een groot deel van de hoofdrolspelers in ‘De Estafette’ doet dat dus op een politicus die niet hun favoriet is of die men zelfs niet kent. Absurder dan absurd.
Of is hier iets anders aan de hand. Zouden de politici na hun verkiezing zich als een haas terugtrekken in hun ivoren toren waardoor ze voor de rest van hun politieke bestaan onzichtbaar worden.
Alsof Hans Klok langs is geweest, hen achter een laken heeft gezet en met één handbeweging van de Wageningse aardbodem heeft laten verdwijnen.

Gelukkig zijn de leden van het nieuwe college dat niet van plan. Ze kwamen in het programma ‘Wageningen Actueel’ zelfs twee uur lang met een charmeoffensief. Ik ben benieuwd of ze ook een zwart schuurtje zwart gaan schilderen.

2014-06-11