In de jaren negentig zei een vriend die in ontwikkelingswerk zat: ‘Nederland is klaar’. Hier groeiden de bomen immers tot in de hemel en de VUT bloeide als een tierelier. In 1995 maakte minister-president Wim Kok in ‘De Rode Hoed’ zijn befaamde opmerking dat de Partij van de Arbeid zijn ideologische veren moest afschudden.
Blijkbaar vond hij toen dat de financiële- en geestelijke verheffing van de arbeiders ook klaar was en dat de partij naar het midden moest opschuiven. In 2003 schudde Kok, ooit vakbondsman bij de bouwbond NVV, zijn laatste ideologische veren af door commissaris te worden bij de ING, Shell en de KLM.

‘Nederland is klaar’ die kreet hadden ook de banken, de verzekeringsmaatschappijen en de woningcorporaties opgevangen. Zij schudden ook hun ideologische veren af, vergaten dat ze een dienende functie hadden in de maatschappij en begonnen driftig zichzelf hogere salarissen en knotsgekke bonussen te geven. Zelfs de SNS-bank deed daaraan mee en stortte zich te pletter in het bouwfonds.
Twaalf en half jaar nadat Nederland klaar was en Wim Kok zijn ideologische veren had afgeschud stortte onze economie in. Intussen was de veiligheid op straat ook letterlijk een bende geworden. Denk maar eens aan de namen Pim Fortuyn en Theo van Gogh.

In de roerige jaren twintig, the roaring twenties, dansten de Nederlanders vrolijk black Monday, de beurskrach van maandag 28 oktober 1929, en dus de ellendige jaren dertig tegemoet.

In de jaren dertig zei Minister-president Hendrik Colijn dat we rustig konden gaan slapen omdat de regering over ons waakte. Op 10 mei 1940 werden we wakker door het stampen van Duitse laarzen die ons land binnenvielen.
In de jaren zeventig kwamen we er weer bovenop. En weer dansten en zongen we vrolijk op de rand van een afgrond. Gerard Lenorman had een monster hit met ‘La ballade de gens heureux’.
Totdat er in de jaren tachtig weer een crisis dreigde, die uit z’n voegen barstte met de beurskrach van maandag 19 oktober 1987. Tien jaar later dansten we weer lustig op de rand van een vulkaan alsof er niets was gebeurd. Ook dat liep fout omdat de kredietcrisis van 2008 de muziek stilzette.
Vorig jaar was er eindelijk licht in de tunnel: de verkoop van huizen trok aan en de daling van het aantal werklozen zou weldra een feit zijn. We konden de toekomst met een gerust hart tegemoet zien. We zetten onze dansschoenen alvast in het vet. Toen kwam de vorige week black Thursday. Een zwarte donderdag zwarter dan alle zwarte maandagen bij elkaar.

Nederland is klaar, we kunnen rustig gaan slapen en de toekomst met een gerust hart tegemoet kunnen zien! Met dit soort beweringen ben je mooi klaar want als het met de wereld niet goed gaat, gaat het met Nederland niet goed. Ook al beweren sommigen met droge ogen dat we met de buitenwereld niks te maken hebben.

2014-07-23