2014-12-22
Nieuwjaar

Nieuwjaar

Met nostalgisch terugkijken op oudejaarsavond heb ik niet zoveel. Geef mij maar het nieuwe jaar. Weg met de ellende van het oude jaar. Op 1 januari kan iedereen weer met een schone lei beginnen.

Helaas doet niet iedereen dat. De meeste mensen blijven op de oude lei halsstarrig wat doorknoeien. Fundamentalisten tover je in één dag niet om tot liberaal, een liberaal wordt niet snel een moestuinsocialist en een kapitalist zal na 31 december niet ineens voorstander zijn van de dagobertducktaks.

Dat geldt ook voor de kleine wereld om ons heen: zeikers blijven meestal ook in het nieuwe jaar doorzeiken, chagrijnen worden van de een op de andere dag geen vrolijke Fransen en de kat blijft ook na 31 december hardnekkig over de rand van de kattenbank pissen.

Een bunzing kan je nu eenmaal het stinken niet afleren.
Ben ik door deze gedachte een oerpessimist en leer ik dat dus ook na 31 december niet af?

Ammenooitniet! Ik blijf optimistisch over het nieuwe jaar. Er zijn ook mensen die wel snel van mening kunnen veranderen. Politici bijvoorbeeld. Soms, heel soms ben ik daar blij mee.

En Wageningen? Wageningen kan het bij mij nooit fout doen.
Ik frons weleens mijn voorhoofd, ik schud weleens mijn hoofd, ik blaas weleens, ik wind me weleens hevig op, ik spuug weleens vuur, maar uiteindelijk zie ik veel door de vingers. Stadsliefde maakt, net als alle andere grote liefdes, blind.

Met deze optimistische, maar niet altijd realistische, gedachte ga ik het nieuwe jaar in en wens iedere Wageninger een fantastisch en optimistisch 2015 toe. Proost!

2014-12-22