Meisjes met een fluwelen stem
In een vorige column vertelde ik dat ik zeer gecharmeerd ben van vrouwen met een fluwelen glimlach, maar die bekoring geldt ook voor vrouwen met een fluwelen stem. Nou, het meisje van mijn internetprovider had er een van superfluweel. Tjonge, jonge, jonge!
Toen ze mij met die hartveroverende stem vertelde dat zij een onwaarschijnlijk goedkope telefoonaanbieding had die enkele tientjes in de maand goedkoper was dan ik tot nu toe betaalde, was ik al
gesmolten als boter in de zon.
Manhaftig probeerde ik mij nog te verweren met het argument dat zo’n nieuwe aansluiting altijd veel gedoe geeft en dat ik de grootste technische onbenul van het westelijk halfrond ben. Maar door die
stem ging ik volstrekt knock out. Vooral toen ze zei dat zij alles voor mij persoonlijk zou verzorgen.
Vorige week was het dan zover. Ik kreeg een mail dat mijn telefoon overgeschakeld was en dat de nieuwe maatschappij mij alle succes van de wereld toewenste.
Helaas, mijn telefoon was zo dood als een pier. Met mijn zelden gebruikte mobiel hielp de helpdesk mij door allerlei computerpagina’s heen om mijn telefoon te installeren. Maar niets hielp. Na een uur gaf de vriendelijk helpdeskmedewerker het op. Er was iets mis met mijn fritzbox. Hij gaf mij het telefoonnummer van hun servicedienst waarmee ik na het weekend een afspraak kon maken. Tot mijn verbijstering bleek dat mijn internetverbinding het ook niet meer deed. Terugbellen met mijn mobieltje lukte ook niet omdat mijn beltegoed, na dat vergeefse uur van installeren, op was. Pisnijdig plofte ik op mijn wc-bril neer, die daardoor afbrak.
Nadat ik op zaterdag mijn beltegoed opgewaardeerd had, maakte ik een afspraak met de servicedienst van mijn provider. Maandag werd ik gebeld dat hun monteur niet op het afgesproken tijdstip kon
komen maar wel vijf uur later.
Tussen de talloze kortsluitingen in mijn hersens door, kon ik nog net bedenken dat ik voortaan niets meer te maken wil hebben met meisjes met een fluwelen stem.
21-04-2015