Vroeger hingen ze in bijna alle huiskamers: tegeltjes met een lijfspreuk, een motto, een devies, een leus, een adagium, een credo, een parool, een slogan of wat voor wijsheid dan ook. In mijn herinnering zijn blijven hangen:

‘Op de wind van gisteren kun je vandaag niet zeilen’,
‘Van het concert des levens krijgt niemand een program’, en:
‘Hij die als vriend hierbinnen gaat komt nooit te vroeg maar steeds te laat’.
Of de wat plattere variant:
’Wie niet als vriend hier binnenhuppelt wordt er gelijk weer uit geknuppeld’.

In 1983 was daar opeens het Arnhems meisje Loesje: een schrijverscollectief dat gevestigd is aan de Hommelseweg in Arnhem. Een collectief dat niet optreedt in theaters maar op posters. Binnen een paar jaar hingen de steden vol met haar humoristische uitspraken.

Eén van de eerste steden was Wageningen. Logisch want Loesje komt uit de buurt en de studentikoze en cabareteske sfeer van haar uitspraken vond men blijkbaar wel bij Wageningen passen.

Twee voorbeelden van echte Loesje teksten, zijn:
‘Ik denk altijd eerst goed na voordat ik iets stoms zeg’, en:
‘Pluk de dag voordat je in een vaas eindigt’.

Naast tegeltjes en posters zijn er meerdere media die bekend staan om hun leuzen.
Van oudsher waren het schuttingen waarop je, naast de befaamde schuttingwoorden, soms literaire juweeltjes aan kunt treffen.
Jonggeliefden hadden vroeger de neiging om romantische ontboezemingen in de bast van bomen te krassen. Daar zullen ze tegenwoordig wel andere media voor hebben.
Ook is het bij kunstenaars een tijdje in de mode geweest om fotografiek of schilderijen te maken met al dan niet zelfverzonnen teksten.
Uiteraard kun je ook de kabelkrant gebruiken als medium voor een motto.
Nu de wintertijd is ingegaan, ’s middags om vijf uur al de duisternis over de Gelderse Vallei valt en velen met mij nu al uitkijken naar de zonnewende, hier mijn ‘tegeltjeswijsheid’ in de vorm van een kwatrijn:

Zomers langer
Gedichten korter
Behalve ‘Mei’
Van Herman Gorter

2015-10-31