De sneeuw van dinsdag 2 (Friesland: drieluik-Het vervolg)

Als een warme witte deken
Lag de sneeuw over het plein
Zij stond daar met rode lippen
Roder nog dan karmozijn
Stond met winterrode wangen
En haar huid rook naar jasmijn

De sneeuw van dinsdag
Zo noemde, noemde ik haar
De sneeuw van dinsdag
Geen blauwe maandag
Het vroor maar ik smolt voor haar

Ik zei: kom maar, ik heb warmte
Want ik sta in vuur en vlam
Zachte kussen, warme dekens
Laat het komen en het kwam
Tussen hagelwitte lakens
Een verpletterend program

De sneeuw van dinsdag
Zo noemde, noemde ik haar
De sneeuw van dinsdag
Geen vrije woensdag
Altijd en eeuwig bij haar

Toen kwam onverwachts de donder
Dag zei ze, ging voorgoed
Kil en ijzig blies een sneeuwstorm
IJzel stroomde door mijn bloed
Noordenwind die joeg venijnig
Kruiend ijs in mijn gemoed

De sneeuw van dinsdag
Wat ging er, ging er verkeerd
De sneeuw van dinsdag
Geen goede vrijdag
Zij was hem, was hem gesmeerd

Als een warme witte deken
Ligt de sneeuw over het plein
Het is dinsdag, jaren later
En ik ruik nog de jasmijn
Ja, ik ruik hier jaren later
Nog het zoet van de jasmijn

23-4-2014