Dromers

Op de rug van een stoel, voor het raam
Op de vensterbank, naast de cyclaam
Daar ligt ie te dromen
Hoe hij buiten kan komen
Bij bosjes en heggen
En zand om een hoop in te leggen

Hij droomt van biefstuk en spek in de huizen
Een goudvis, kanaries, parkieten en muizen
Hij spint op een list om naar buiten te komen
Laat die kat toch dromen

Op het erf van de boer, voor zijn hok
Op de bleek bij de geit en de bok
Zijn ogen gesloten
Zijn kop op zijn poten
Zo ligt ie te snuiven
En droomt van lekkere kluiven

En dat ie weer fijn met de kat ligt te klieren
Of in de wei, daar pest ie de stieren
En van een groot bos met wel duizenden bomen
Laat die hond toch dromen

Gekromd in een stoel, voor het raam
Bij een geranium en een cyclaam
Daar zit ie te wachten
En telt ie de nachten
Geniet van de bloemen
Misschien nog maar enkele seizoenen

Z‘n pijp, z’n sigaar, z’n stok en z’n pet
Een borrel, een pintje en dan weer naar bed
Misschien komt de morgen, misschien zal die nooit komen
Laat opa dromen

Z‘n hoofd in het gras, in de zon
In z’n bloemenbloes en blauwe pantalon
Zo hangt ie wat rond
Met een spriet in z’n mond
Denkt enkel aan vrouwen
In plaats een carrière op te bouwen

Is koning van zeeën, kust enkel maar feeën
Geld doet hem geen reet, hij is een poëet
Maar klachten die komen, die komen bij stromen
Dat verdomde dromen

1968