Ethisch reveil

Men had vanaf zijn jeugd hem ingeprent
Dat onze Heer geen mededogen kent
Met hem die niet zijn meerdere aanvaardt
Die boven hem is aangesteld op aard

Op catechese hield men jarenlang
Zijn eigen wil genaad’loos in de tang
Elk spoortje van verzet werd op den duur
Gemangeld tussen hel en vagevuur

Als sluitstuk werd hij heel geraffineerd
Door middel van de biecht gecontroleerd
Zo werd ie tam, is het niet geniaal
Een waardig knecht van kerk en kapitaal

Nu loopt ie dan als een serviele oude heer
Zich verontschuldigend de straten op en neer
Ethisch reveil, oh spaar ons lieve Heer
Oh, asjeblieft, niet nog een keer

19-8-2011