De zoete glooiing van haar buik
Haar beemd, haar kolken zijn een waterbron
Voor groengewassen, meidoornstruik
En zilverpeppels aan haar horizon

Haar borsten zijn een fort van klei
Een oud geschenk dat de rivier haar schonk
Haar linker en haar rechter dij
Omspannen haar geheime havenmond

Mijn muze is geen Thalia
Geen Clio, geen Urania
Mijn muze is een stad
Een stad van bloed en mensen

Mijn muze is geen Thalia
En ook geen Polyhymnia
Mijn muze is een stad
De stad Rheno Vadense

Haar haren zijn een watergolf
Gewassen in de bron: de Tomasee
Haar lange benen daar doorwaadt
Zij de rivier en uiterwaarden mee

Ook zij heeft een geduchte berg
Vervlogen heilig oord van voetbalprofs
Ooit was het dus een Godenberg
Haar kunst huist op het bolwerk Junushoff

Mijn muze is geen Thalia
Geen Clio, geen Urania
Mijn muze is een stad
Een stad van bloed en mensen
Mijn muze is een stad
De stad Rheno Vadense

—

1-5-2016