De wekker gaat nog wel om zeven uur
Maar niet meer voor zijn dagelijkse plicht
Zodat hij nog een paar uur ligt
Te staren naar ’t plafond of naar de muur

Nadat hij alle kranten heeft gespeld
Waar telkens weer in wordt vermeld
Dat goede banen en goed geld
Te wachten liggen op een jonge held
Peinst hij een paar uur: Kom wat zal ik eens gaan doen
Want hij heeft tijd genoeg om niets te doen

Zijn vrouw die zwijgt, zorgt dat ze hem negeert
Omdat ze bang is dat ze irriteert
Want alles valt bij hem verkeerd
Zo zijn de dagen lang en geforceerd

Want van zijn zwarte tot zijn grijzend haar
Hield zij van hem al meer dan twintig jaar
Ze waren alle nachten bij elkaar
Maar hele dagen met hem vindt ze raar

Nu tussen ochtendmaal en avondzoen
Weet zij niet wat ze met die stille man moet doen

Soms komt een blinde woede bij hem op
Als iemand lachend zegt, met milde spot:
Zo kunnen leven lijkt mij een genot
Zo zonder veel gedonder aan je kop

Zo ’s avonds lekker laat bij de TV
En altijd uit te slapen tot een uur of twee
Als ik de kans kreeg zei ik vast geen nee
Zo’n lekker leventje in de WW

Dan zegt ie ‘Godver’ maar het ‘domme’ komt
Al niet meer uit zijn boezeroen
Want hij heeft tijd genoeg om niets te doen

—

Geschreven voor Ees Verhaaf, 28-7-1976