Vertrouwd
Het ijs ontdooide langzaam
In mijn bloed tot het kolkte
Door jouw geestigheid
Door jouw zekerheid
Jouw spontaniteit
Hou je van mij? Waarom?
Om de vertrouwdheid
Mijn koude ledematen
Werden soepel en ik danste
Met elasticiteit
Door jouw gretigheid
Jouw baldadigheid
Hou je van mij? Waarom?
Om de vertrouwdheid
Waren wij minnaars?
De snijdende wind
Waaide enkel uit het noorden
Dat hij niet meer snijdt?
Door jouw zottigheid
Door jouw tederheid
Is mijn bloed gaan dooien
Elke vezel wordt verwarmd
Als jouw glimlach mij omarmt
Hou je van mij? Waarom?
Om de vertrouwdheid
Waren wij minnaars
In een vorig leven?
Kan niet anders, moet wel
Moet wel, kan niet anders
—
6-5-2019